σεραρδίωση

η, Ν

(μεταλλ.) μέθοδος επικάλυψης τής επιφάνειας χαλύβδινων αντικειμένων με θερμική διάχυση στρώματος ψευδαργύρου για την προστασία τους από την διάβρωση.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. sherardize από το όνομα τού Άγγλου εφευρέτη Ο. Sherard].